| nilhan demiş ki: |
bitmiyor diil biz bitirmiyoruzz   |
mümkündür ...doru tespittee neden bitirmiyorus piki
| sade demiş ki: |
zaaf kötü bişe  |
sobbeeeeeeeeeeeee
süper bi konu olmuş yaaaa bende işte bunu merak ediorum ama bi türlü nedenini bulamadım ve bu konudan şöyle sıyrıldım sanırım allah öle istio!!!
| nevra_sel demiş ki: |
| bazen sevgili bazen arkadaş...hata üstüne hata yaparlar..yıpranırlar..yıpratırlar..yorarlar..ama bir şekilde hayatınızda olmaya devam ederler..değişmeyeceklerini bildiğimiz halde,her defasında kaldıkları yerden devam ederler..
neden bu (bazı muhteremler) insanları hayatlarımızdan çıkarıp atamıyoruz yada gidip gidip geri geliyorlar???
muhtemelen böyle durumları yaşamışsınızdır.."ben siler atarım" ları istemiyorum..öyle yaptıklarımızda var..yapamadıklarımız için!!! |
| fındıkkurdu demiş ki: |
|
walla ben anladımkı öle ınsanlar hayata renk katıo...herşeyın duzenlı gıdıosa hayattan sıkılmaya başlamıssındır demekki...işte o zaman devreye bu tur ınsanlar gırıo...statık olarak yaptıkları manyaklıklar hayattan zevk almaya başlamamızı sağlıyor... |
hımmm ben zevkten ziyade yıprandığımı hissettim..senin adına sevindim öleyse eğer:)
| antakarana demiş ki: |
| bence bu varolmaya çalışma içgüdüsüyle yapılan bişey..yani ilişki kötüde olsa orda kendi varlığını hissediyor olması insanın..insan için en zor olan şeylerden biride alışkanlıklarından,bağımlılıklarından kurtulabilmesi..negatif yaşanan herşey insanda bağımlılık yaratır..çünkü negatifin bi ağırlığı vardır..orda olduğunuzu hissettirir size,oysa pozitif hafif naif ve akışkandır..insanın temel içgüdüsünde değişim yattığı halde en temel içgüdüsüne bile karşı çıkıp bu bağımlılıklarından kurtulamaması ilginçtir..hepimiz bunu yaşarız ama bunu değiştirmektende çok korkarız..çünkü değişim demek yeni bir ben'in doğuşu demektir.aslında o kadar iyi gelicektirki insana ,malesef korkularımız yüzünden bu adımı atamayız..valla kimse kimsesizlikten ölmüyo:) ölede bir yaşanıyokii..hemde inadına:) |
sesini duymalıyım masal anlatsanda
hikayen ödülleri toparlasa da
hikayen ödülleri toparlasa da
| eyzıll demiş ki: |
| ya çok güzel dile getirmişsin hakkaten bazılarını ne yaparsa yapsın hayatımızdan çıkarmak istemiyoruz belki de yerlerinin asla dolmayacağını düşündüğümüz için |
teşkürrr..belkide
merak ediorum hala kötü bişi mi oldu başına bişimi geldi die salaım benn 
şeytan tüyü olsa gerek
| masal perisi... demiş ki: |
| gerek yok bilmesine |
| nevra_sel demiş ki: |
| bazen sevgili bazen arkadaş...hata üstüne hata yaparlar..yıpranırlar..yıpratırlar..yorarlar..ama bir şekilde hayatınızda olmaya devam ederler..değişmeyeceklerini bildiğimiz halde,her defasında kaldıkları yerden devam ederler..
neden bu (bazı muhteremler) insanları hayatlarımızdan çıkarıp atamıyoruz yada gidip gidip geri geliyorlar???
muhtemelen böyle durumları yaşamışsınızdır.."ben siler atarım" ları istemiyorum..öyle yaptıklarımızda var..yapamadıklarımız için!!! |
yoyo misali ilşki yaşıyorum...ne var ne yok..git gitmiyor!gelme diyorum kapımda bitiyor..bir gülüşüne kanıyorum..alışkanlıklarımdan vazgecemiyorum sanırım..yokken özlüyorum..kavgalarımızı bile özlüyorum..ama bir hafta sonra ne işim var diyerek yine salıyoruz..bende çözemedim nasıl bir ilşki sanırım bir tek ben yaşamıyorumdur diyordum..ağlanıcak halime güldüm bu yazıyı okuyunca:)
çatır çatır da bitiyor walla
aslinda bitioda kendimize itiraf edemiyoruz bitiigini o yuzden salla gitsin inceldii yerden kopsun zor ama gercek bu kasmaya gerek yok
| ipekdemir demiş ki: |
|
gönülden bağlıyızdır da ondan...yüzümüze gözümüze darbe alsakta kalbimizde yaşatmaya devam ederiz... |